Gelecek diye yarınlarda;

Güzel günlerin kurduk hayalini...

Güneş doğdu; sabah oldu;

Gece oldu; karanlık oldu;

Biz doğduk...

Geliştik ve büyüdük...

Yetmedi...

Çocuklarımız oldu...

Yönümüz, mezara yöneldi...

Hala bekliyoruz...

Gelmeyen yarınlarda...

Bitmeyen ümitlerde...

Ağaç yaprağını yeşermesinde...

Güneşin yeniden doğmasında...

Kuşların ötmesinde...

Bir müzik aletinin...

Kimi zaman dertli,

Kimi zaman oynak havasında...

Hep özlemle...

Hep hayalini kurmakla...

Geçen ömrümüzde...

Güzel günleri aradık...

Gelmedi...

Vuslat gerçekleşmedi...

Ya ben çok hayalperestim...

Ya gelecek günler çok nazlı...

Güzel günler gelecek çocuklar derlerdi...

Şimdi güzel günler size hayal  diyorlar...

Ömür bitti..

Geçti gitti...

Gelmedi bir türlü güzel günler...

Mutluluk güneşi doğmadı ülkemize,

Gülmedi ülkem insanı...

İşçisi...

Memuru...

Genci...

Yaşlısı...

Gözler hep yaşlı...

Bakışlar hep hüzün dolu...

Ama umutla...

Özlemle...

Bekliyoruz yarını...

Belki ben görmeyeceğim...

Ama yine hayalim sensin...

Ey bir türlü gelmeyen güzel günler...

gel artık...

bitsin bu hasret...

Kışta ki ömrüm...

Seninle olsun bahar...

Gel artık gel!...

Ben dünyaya 'elveda' demeden önce...

Gel!...Gel!... Gel!...

Nazlanma Gel!..